Na safari eindelijk aangekomen in Dharamsala
Door: Bentinho Massaro
Blijf op de hoogte en volg Bentinho
01 Mei 2008 | India, New Delhi
Dus besloten we op de valreep om een paar dagen voor ons vertrek met de trein naar Dharamsala nog even een 3 daagse (al met al dure) safari mee te pakken om toch even iets extra's mee te maken.
We moesten om 7 uur ergens onze taxi chauffeur opwachten die ons vervolgens naar het park zou rijden (zo'n 6 uur bij Rishikesh vandaan. Onderweg nog een ouwe indiër op een fiets aangereden, of beter gezegd, hij reed ons aan. Hij stak de weg over met zo'n 3 kilometer per uur, nog net in balans, enkel zijn hand uitstekend zonder om te kijken. In de volle overgave en overtuiging dat alles goed ging zo. Onze chauffeur probeerde hem te ontwijken, maar we miste hem nog net met de neus van de auto, maar de oude man reed dus wel met zo'n 3 kilometer per uur tegen de zijkant van de auto aan. Daarbij komt natuurlijk de zijwaartse kracht van de auto kijken en de oude man ging redelijk bescheiden op zijn snufferd. Hij had mazzel.
Eenmaal aangekomen bleek dat alles nog geregeld moest worden voor de safaris en de hotel overnachtingen, terwijl we een soort van pakket hadden besteld bij een travel agency. We betaalde 12.000 rupees en daar zat dan alles, behalve eten, bij in. Dus taxirit, hotel, 2 safaris (wij hebben er 1 extra gedaan en daar ook extra voor betaald). Maar alles zou al geregeld en geboekt zijn hadden wij begrepen. Ik had het nog extra gevraagd. Maar ze zijn hier niet zo strict met dat soort dingen dus alles moest nog geregeld worden, hehe.
Uiteindelijk is alles prima geregeld, en hebben we 3 safari's gedaan. 1 safari boven op de olifant, en 2 jeep safari's.
Safari 1:
De avond op de dag dat we aankwamen hadden we meteen de olifanten safari en dat was echt kicken. In het begin denk je al dat het een leuke ervaring is en dat je op het pad blijft lopen, maar onze olifantenrijder stuurt onze trouwe Alwillie door de dichtbegroeide jungle en over omgevallen boomstammen en steile heuveltjes. Echt bijzonder wat die olifant allemaal uithaald. Hoop dat het hem niet al te veel moeite gekost heeft. Ik was hem in ieder geval erg dankbaar.
Het was ook verbazingwekkend hoe dicht bij je boven op een olifant bij wilde dieren kan komen. Voornamelijk herten die op 5 meter afstand nog blijven staan. Als je te voet zou zijn dnek ik dat ze al eerder weg gesprongen waren.
Al met al was dit toch wel de leukste safari voor mij. Aan het einde van de 3 uur durende olifantenrit had ik wel een beurse kont hehe.
-----------------------------------------
Safari 2:
De volgende avond hadden we een jeepsafari laten regelen door onze taxichauffeur (Een toffe en nette kerel die de volledige 3 dagen bij ons bleef om alles te regelen en ons overal heen te rijden). Het Corbett National Park staat bekend om zijn goede populatie aan tijgers, en hoewel de kans vrij klein is er 1 of meerdere te zien te krijgen, is dit toch het eigenlijke doel van de guide die bij je in de jeep zit: om tijgers te vinden.
Ook zijn de kansen in de avond kleiner dan in de ochtend, maar onze guide zat ons lekker te maken dat hij met een stelletje mee was op ochtend safarie en enkele tijgers had gezien op 5 tot 10 meter afstand van de jeep, zonder begroeiing ertussen. Hij had er een krakkemikkig filpje van op zijn mobiel. Hij had veel praatjes maar was aardig en vastberaden om zijn best te doen ons een tijger te laten zien. Ookal waren de kansen klein zei hij.
Na een uur of 2 en een half van plek naar plek te zijn gereden en af en toe 10 minuutjes stil gestaan te hebben om te luisteren naar waarschuwingskreten van wilde dieren (zo kun je weten waar er waarschijnlijk een tijger aan de wandel is) begon het langzaam een klein beetje te schemeren. Toen kwamen we op een klein weggetje 3 andere jeeps tegen die stilstonden en naar ons seinde dat we moetsen komen. Ze hadden een tijgerhoofdje gespot tussen het struikgewas, zo'n 4 meter hoger dan de weg waar de jeeps op reden en zo'n 6 meter bij ons vandaan. Boven op een heuveltje en achter wat struikgewas konden we hem zien.
We hebben hier wat vage foto's van kunnen schieten en je moet op sommige een beetje goed kijken, maar je kunt er een tijgerhoofd in vinden. Helaas hebben we geen foto kunnen nemen toen hij opstond en achter de heuvel verdween. Ook konden we niet langer blijven om hem op te sporen, want het park zou binnen 10 minuten sluiten, dus de chauffeur begon als een malle door de jungle en prairies te scheuren. Dit was een extreem hobbelige maar leuke ervaring. Even lekker uitwaaien, fullpower over de zanderige weggetjes, veel stof doen opwaaien. Deed me een beetje denken aan Colin Mcrae Rally.
-----------------------------------------
Safari 3:
Dit was de minst intense safari. We gingen met de jeep naar een ander gedeelte van het park, en hebben meer van hetzelfde gezien (is de mens snel verveeld): hertjes, pauwen, mooie prairies en natuur, mooie vogels. Al met al een lekkere ochtendrit gehad. Het was meer als een boswandeling met de jeep, dan een safari. Meer natuur dan dieren.
We hebben redelijkw at fotos en filmpjes geschoten tijdens de safari. Je kunt ze onder dit bericht bekijken, of links in de kollom van deze website even klikken op 'foto's' of op 'video's'. Enjoy!
Ps. Misschien duurt het een half uurtje tot een uur voordat de fotos er helemaal op staan.
=========================================
Aankomst Dharamsala, Vertrek uit Rishikesh:
Na weer in Rishikesh aangekomen te zijn na de 3 daagse safari, moesten we inpakken voor de volgende dag. Onze trein zou dan namelijk vertrekken naar station Chakkibank. We hadden een slaaperscabine met airconditioning (koud man!) en 4 man in 1 ruimte. Patty en ik 'sliepen' boven. Het was een geinige ervaring. We kwam aan in Chakkibank om 2:20 uur in de ochtend, en hadden onze wekkers gezet om 2 uur, zodat we konden vragen aan mensen waar we er uit moesten. Als je zelf niet oplettend bent dan kom je er echt niet achter. Er is niks elektronisch of niet-elektronisch aangegeven en er wordt ook niks omgeroepen. Boven heb je geen raampjes, en onder zijn ze wazig. En al kun je uit het raam kijken, dan staat op de stations ook geen duidelijk bord met de naam ervan. Rondvragen en oplettend zijn dus maar :).
Daar aangekomen ontmoeten we en vriend van de cursus (Great Freedom) met zijn familie. Met z'n 5en een taxi gehuurd van chakkibank naar Mcleod Ganj. Het zit zo, je hebt Dharamsala, dat is een vrij groot plaatsje dat in een vallie ligt, tegen de himalayas aan, en dan heb je zo'n 600 meter hoger een plaatje dat heet Mcleod Ganj, en dat behoort volgens mij ook nog bij Dharamsala. Dan heb je 5 minuutjes verder nog een hoger plaatje en dat heet Bhagsu. Daar zitten wij. Das een ontzettend leuk en klein plaatsje, lekker rustig en rijk aan mooie natuur. Ook is alles hier stukken schoner dan in Rishikesh. Ook leuk om te zien zijn de tibetanen in hun traditionele oranje-rode kleding en hun kale hoofden.
De mensen zijn hier echt ongelooflijk aardig. Dit is zoals ik het gehoord heb van mensen over India en bijvoorbeeld thailand. De mensen zoals ze hier zijn is echt vele malen opener, onbekrompen, eerlijker, veel meer bereid tot hulp en service, dan waar we tot nu toe meer dan 3 maanden gezeten hebben.
Toen we 6 uur 's ochtends aankwamen met de taxi in Mcleod Ganj, zaten Dennis en Merijn ons braaf op te wachten! Ze brachten ons mee naar Bhagsu en we liepen daar een rotsachtig paadje af van zo'n 100 meter en kwamen toen aan bij het guesthouse waar zij verblijven. Dit is echt een supermooie plek tussen een vallei en de winkel en restaurantstraat/gebied van Bhagsu in. We hebben een superchille veranda en om hier aan te komen voelt als een super aangename en frisse wind. Alsof we weer op vakantie zijn. Zie ook de fotos.
-----------------------------------------
Verkennen:
Nu zijn we dit plaatsje een beetje aan het verkennen. Patty heeft al een lekker full body massage gehad, en we zijn eigenlijk op zoek naar iets van een cursus voor masseren. Ook zaten we er aan te denken de 10 daagse superintensieve Vipassana retreat te doen die 15 mei begint, maar als je al die regels leest en de moral conduct, dan is het een superstrenge 10 dagen. Complete stiltje, 4 uur 's ochtends op, 9 uur per dag mediteren, 1 uurtje lunch, 1 uurtje tea-break in de middag en wandelpaden voor mannen en vrouwen gescheiden om afleiding te voorkomen, je moet bedekkende kleding aan, mag geen versieringen om, moet precies mediteren zoals ze dat zeggen 9 uur per dag, mag niet communiceren met anderen doormiddel van zelfs het kleinste beetje fysieke contact, geen briefjes, geen woorden uiteraard, en ook geen blikken en gestures. Het is een soort groeps-retraite maar het gaat er om isolatie en volledige naar binnenkering van de aandacht.
Patty voelde zich wel aangetrokken tot deze retraite. Ik ook wel, maar tegelijkertijd vond ik het te aggressief en had ik het gevoel dat als we dit nu zouden doen, nadat we net een beetje aan het herstellen zijn van de vorige opleinding en onze ziekte-periode, we daar een beetje gek zouden worden.
We horen verhalen van mensen dat het een supergoede retreat is, en we horen van anderen weer dat veel mensen er slechter uitkomen dan dat ze er in gaan. En na wat op een forum gelezen te hebben hebben we besloten om gewoon gezellig samen, en apart, wat meer te mediteren en aan yoga te doen. Als we zelf wat gedisciplineerder zijn dan hebben we zo een extreme maatregel niet nodig, en dan hoef ik ook niet na 10 dagen mijn vriendin weer opnieuw te leren kennen... als ze dat dan uberhaupt nog zou willen, of ik. ;)
-----------------------------------------
Lekker ontspannen:
We gaan nu gewoon even lekker genieten en bijkomen van onze ervaringen van Rishikesh. We zijn eindelijk weer een beetje mooi tot elkaar gekomen (Pat en Ik), want ook dat ging eventjes erg stroef na de cursus, we zaten allebei een beetje met onszelf. En toen voelde Rishikesh met al zijn chaotische glorie en hitte en slechte voedsel echt als een gevangenis. Blij om weer fijn samen en hier te zijn!
We hebben zelfs een feestje gehad omdat er iemand wegging uit de guesthouse (kanou) met wat biertjes en whisky. Voor de rest zitten we elke avond gezellig op het balkon te praten, eten en te pokeren. Even niets 'spiritueels' en even niet bezig zijn met zelfontdekking is erg fijn op het moment.
Grappig ook om te zien is hoe je in zo'n 4 maanden dat je een reis maakt met de intentie om jezelf beter te leren kennen als het ware, alles 10 keer zo intens en versnelt meemaakt als dat je thuis zou doen. Ik heb echt het gevoel alsof ik hele periodes van mijn leven ben doorgegaan in een intense wervelwind van processen en ervaringen en input van buitenaf EN van binnenuit.
Heb de laatste 2 weken dan ook terugkerende behoeftes om lekker naar huis te gaan en in limburg te relaxen, te zwemmen, te genieten van het lekkere eten van mijn ouders, samen met Patje door het bos te struinen, vrienden uit te nodigen voor een feestje wellicht, beetje te mediteren, films te kijken, games te spelen, nieuwe tv te kopen, en dat soort materiele behoeftes komen regelmatig naar boven. Haha, observeren maar en accepteren hoe ik me voel :). Ik geniet ook met volle teugen van Bhagsu.
Maar nee mam, ik kom nog niet naar huis ;).
Plannen: wellicht aan het inde van ons visum nog even naar Nepal of naar Thailand en van daaruit terug naar Nederland te vliegen.
Hebben jullie suggesties voor plekken in Thailand of Nepal zo rond juni/juli? Tips?
Ik denk dat ik jullie nu wel genoeg verveeld heb met verhalen. Bekijk lekker de fotos en filmpjes die er als het goed is binnen een uurtje op staan. Ook heb ik twee korte filmpjes gemaakt van het verkeer in India. Dit zijn helemaal geen bijzondere opnames, maar kijk voor de gein eens naar de diversiteit van weggebruikers en naar hoe iedereen naar hartelust inhaalt, propt, chaotisch ritst en vooral zijn/haar toeter gebruikt. En oja, ze rijden hier aan de linkerkant van de weg.
Liefs,
Bentinho
Voor Patty haar blog: http://www.pattykoster.waarbenjij.nu
-
01 Mei 2008 - 17:54
Barry:
Hoi, leuke foto's, ik begrijp wel waarom jullie besloten om niet de Vipassana retraite te doen. Ik heb hem wel daar net boven Mcleoed Ganj gevolgd. Ik was fit en had geen andere mens bij me!! Wel de moeite waarde als je klaar darvoor bent. Wordt 't niet te warm in Nepal juni/juli, het is zeker niet een gode tijd om een lange trek te doen (maart of oktober). Volgens mij Thailand klinkt dan beter. Veel plezier jongens. Barry -
01 Mei 2008 - 19:18
Mama:
Geweldig!Wat een avontuur. Zo fijn dat jullie weer genieten. Dank jullie wel. Kan er weer even tegen aan. Meld me wel weer als mijn tranen gedroogd zijn.;-))
Superdikke kus -
02 Mei 2008 - 09:25
Deb:
Hey Btje,
wat een leuke foto's en wat zien jullie er goed uit zeg. Heb er van genoten. Doe je schatje maar n dikke knuffel van mij en natuurlijk ook 1 voor jou.
xx deb -
03 Mei 2008 - 12:01
Shanti:
Heeey guys! Wat super om jullie avonturen te lezen en wat ben ik jaloers zeg haha klinkt echt ontzettend gaaf en mooi daar meer naar het noorden!
Mooie fotos's :D
Veel liefs Shanti en greetz van Wiraj!
-
03 Mei 2008 - 12:02
Mariska:
HOi lieve Ben,
Mooi verhaal weer. Las het met plezier. wij hebben dan maar een saai leven hoor. Mooi dat je dit allemaal mee kunt pakken. Die wildsafaria klonk wel een beetje prut. Je moet voor een echte goede safari misschien toch naar Afrika. Daar zag ik de big five in overvloed. Keek toevallig laatst nog eens foto's uit die periode. Ik begrijp dat aan jullie reis toch langzamerhand een eind gaat komen? Niet een heel jaar wegblijven?????
Nou hier gaat de wereld gewoon door. Weinig veranderd volgens mij. Wel een heerlijk voorjaar dat nu komt. kus van mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley